قرنطینه به نفع ماست

رضا زوزنی - پیش از تحویل سال نو بود که داریوش ارجمند، بازیگر مشهدی پیش‌کسوت سینما و تلویزیون، در گفتگو با شهرآرا، از همه مردم ایران خواست در شرایط کنونی به مشهد سفر نکنند. علت این خواسته‌اش هم شیوع بیماری ویروسی کرونا بود که هنوز از همه‌گیری آن فروکاسته نشده است. این بازیگر مطرح گفت که از قبل عید نوروز از خانه خارج نشده و قرنطینه را به انجام هر فعالیت دیگری ترجیح داده است. قطعا اگر همه ما همانند این پیش‌کسوت بازیگری فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت می‌کردیم، فعالیت‌های اجتماعی خیلی زودتر به حالت عادی خود بازمی‌گشت و بسیاری از افراد همانند هنرمندان، شغلشان به خطر نمی‌افتاد. در ادامه، گپ و گفت ما را با این هنرمند خواهید خواند که از قرنطینه و اوضاع فعالیت‌های هنری اش سخن گفته است.

در خانه ماندن سخت نیست
شاید قرنطینه خانگی مخصوصا در خانه‌های آپارتمانی روی ما فشار بیاورد، اما با اندیشیدن روی سخن داریوش ارجمند، می‌توان با سختی آن کنار آمد. چه بپذیریم چه نپذیریم، ماندن در خانه حیاتی‌ترین کاری است که در این شرایط باید انجام دهیم: «وقتی می‌دانیم که قرنطینه به نفع ماست، سختی هم نخواهد داشت. مردم ما هم می‌دانند که در این فرصت چگونه باید زندگی کنند. یا فیلم می‌بینند، یا سریال‌های مورد‌علاقه‌شان را می‌بینند یا کتاب می‌خوانند. آن‌هایی که اهل این چیز‌ها باشند، خودشان به‌خوبی می‌توانند چیزی را هم که نیاز دارند بیابند. البته بعضی‌ها هم به فعالیت‌های ورزشی علاقه دارند و تا جایی که در خانه می‌شود، این فعالیت‌ها را انجام می‌دهند.»

از فعالیت‌های هنری چیزی نمانده است
تولید فیلم و سریال و حتی تئاتر همانند همه مشاغل در رویارویی با کرونا دچار چالش شده است. فعالیت‌های هنری که اوج مصرفش در روز‌های عید نوروز و تعطیلات سال نو بود، به‌ناچار در رکود است و ده‌ها شغل مرتبط با آن به خطر افتاده است. داریوش ارجمند، همانند یک پدر دلسوز، برای همکارانش در حوزه تئاتر، سینما و تلویزیون نگران است و می‌گوید از فعالیت‌های هنری چیزی نمانده است: فعالیت هنری دیگر تعطیل شده است و متأسفانه همه مجبورند در خانه بمانند تا شرایط برای ازسرگیری فعالیت‌ها عادی شود. همه باید دستور‌های بهداشتی را رعایت کنند تا این شرایط هرچه زودتر بهبود یابد.»

بوسه به پیغام!
چندی است سینماداران که از تعطیلی چند‌ده‌روزه سینماهایشان به ستوه آمده‌اند و مشکلاتی جدی را پیش روی خود می‌بینند، ایده‌هایی مبنی بر آغاز فعالیت‌های سینما‌ها با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی را زمزمه می‌کنند، اما به نظر ارجمند، این کار مصداق بوسه به پیغام فرستادن است: با این کار‌ها نمی‌شود سینما‌ها و تئاتر‌ها را راه انداخت. سینما را خلوت کنیم. تئاتر را خلوت کنیم. مخاطب را یک‌در‌میان روی صندلی بنشانیم که می‌خواهیم تئاتر و سینما را راه بیندازیم، اما این‌طور نمی‌شود.»

دور و بر پر از فیلم و کتاب
ارجمند ترجیح می‌دهد انتخاب کتاب برای مطالعه در روز‌های قرنطینه را به عهده مخاطبان بگذارد و آن‌ها را به مطالعه دعوت کند: «شکر خدا آن‌قدر کتاب در کشور ما منتشر می‌شود که دور و برمان پر از کتاب است. مهم این است که کتاب بخوانید و هر کسی که وقت دارد و می‌تواند، آن‌ها را بخواند.»

درباره فیلم هم او پیشنهاد می‌کند فیلم‌هایی را که از تلویزیون پخش می‌شود از دست ندهید: «به نظرم حالا که سینما‌ها تعطیل است و مردم نمی‌توانند از خانه بیرون بروند، می‌شود فیلم‎‌های سینمایی‌ای را تماشا کرد که تلویزیون پخش می‌کند. بسیاری از فیلم‌های روز دنیا را نمایش داده است که هرکه دوست داشته باشد در خانه فیلم ببیند، می‌تواند آن‌ها را انتخاب کند.»